Кога мислам на твојата коса, тоа е... пена од врело капучино
1:45 AM
изрони, и рони, рони, рони
побркај ги златните рипки во вода
како мачорот што сега се грее крај твоите нозе
вознемири го светот макар бил и еден аквариум
од цел тој океан човек што го викаме
ќе му зуи во ушите како чучулиги да му гугуткаат
ќе му се збуни рамнотежата во ушното полжавче
ќе му се помести тежата само заради тебе
не помислуваш?
затвораш очи и клепките ти се насмевнуваат
навечер кога лежиш со грбот кој ги сеќава сите
неподобности и удобности на подот
рацете ти се перници и главата ти се чини балон
од фантазии
?
да, сакаш
и по грешка си ги побркуваш искуствата со надежите
и си гугуткаш сама пред заспивање
„полжавот доцна доаѓа
но само по нерамни патишта“.
Tweet
Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“