the drippiness of time
11:39 AM
0 comments

денот како истурена тегла мед
ни тече по главите
правејќи н
è
лепливи
вкусни залаци за мравите

нашите зборови
н
è загадуваат
како издувен
гас
од автомобили

"maybe I just never knew you at all"
приспивна приказна
што си ја измислив
за да не ми дава сон


Tweet

Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“


твоите пижами не ми даваат сон (или можеби погрешно ги употребувам)
4:20 PM
0 comments

можеби не е доволно да си осамен
можеби за да пишуваш
мораш да си тажен

можеби не е доволно снег и Нова година
можеби за да создаваш
треба и да крвариш,
не само да се досадуваш

можеби и не е доволно
твоите пижами да
не ми даваат
сон

ќе почнам да ги облекувам
наопаку
конците на сонот
ми се заглавуваат на
нивното Ж

прва пижама... втора пижама...
трета пижама... бладање.
овци со очи нацртани
за хипнотизирање

ѕидовиве слушнале и полоши
работи од тоа во доба глуво
се препелкам на креветот
како риба на суво

колку интересен е таванот
Вотерхаус, Дали, Ван Гог
очите отворени јами
овците скокаат во нив сами

цело тело нервен завршеток
како клетка на прапочеток

млеко или бели зајаци
се добри за заспивање?
еден зајак... втор зајак...
100-та чаша млеко.
нешто правам погрешно,
не првпат некој ми рекол.


Tweet

Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“