не знам ништо, ништото ме знае мене
2:49 PM

на роденденот на татко ми
сонувам дека сум пеперутка
со сон да биде човек
кој сонува да лета

петата моја остава отпечаток на плешката твоја
заглавена меѓу прстените на Сатурн
за да ја имаш како сувенир
лесен како лист од суво злато

нешто мириса на лилјани во вода
нешто шушка потсмешливо во агол од соба
некаде зглобовите ни се бојат
во косите на Венера со искра и оган

дали сум лик во приказна
или сум приказна со твојот лик
две слончиња со жабјо гнездо во ушите
или жаби кои се слончиња во душите

јас сум мојот палец
но мојот палец не е јас
а ако мојот палец
му припаѓа на друг
кому му се обраќа мојот глас

само кога сонувам за тебе
во сонот за сонот
знам дека е сон
трепките ми се разделуваат на две раце
како азбука на книга за космички бон-тон
која не знам дали ме чита или ја читам
која ми бега на пешачки погон
која ми прета во раце како пеперутка в прогон
која одлетува како штом фатен
                                толку сфатен
                                едвај пратен
совршено отсвирен тон


Tweet

Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“