кожата на меланхолијата е свежа и негувана како млад лист од коприва
2:18 PM
две твои заплеткани влакна
ме поздравуваат на перница
како на книгата која веќе не ја читаш
превиткана страница
за појадок те мачкам со мед
и те попрскувам со цимет во какаото
и тогаш си ми горчлива во устата
оти две слатки работи
не одат заедно
по иселувањето
дворот ми го населија цвеќиња
од оние, твоите, омилените
кои треперат
под небодер височината на тополите
застанувам луѓе на патот
да им ја покажам мојата градина
(снимена со T-Mobile G2)
објаснувам како, откако си замина
јас венеам, а таа
како да се радува
сега Валерија ми ја повива ноќта
во црвена моминска коса,
ја успива со тропалка од лисичинка
и од семе на булка наберена роса
наскоро ќе се откаже
на вратата ќе закачи венец
да ме држи од распаѓање
како прстените на Сатурн,
тој сув меланхоличен старец
сам себе и татко и бебе
невешто се покривам
со домашно ќебе кое гребе
тоа и неплатените сметки
се спомен од тебе
но, среќен заспивам
оти место овци
те сонувам како своето време
го мериш со новопојавените брчки
на младото теме
Tweet
Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“