Прирачник за засакување на Скопје: вежба 2
Да бев црвен балон со синкава внатрешност
која пулсира среде вакуум
ќе ја барав иглата на крајот од жолтиот конец
што ја зараснува раната на твојата сива кошула
нанесена од сив ноќен стаорец
Да бев мермерна балерина во музичка кутија
вртена од ноти на демек позната камерна музика
ќе изберев да се скршам на крцкавиот под
кој издишува уморно во твојата ладна соба
која се излежува под дабовата сенка
на голем јавор вечно збунет за својата состојба на постоење
Да бев парче чоколадна торта од сирење
ќе се намачкав на масата со мирис на јагодови флеки
родени во моментите на мачната смрт на лимонот
кој дарувал растителна крв за твојата чаша
налепена со соленикави погледи однатре,
тивки бакнежи однадвор
што ги носи како казна и потсетување
зошто треба со овој вулгарен град шеќернолимонова љубов да водиме.
Tweet
Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
4:40 наутро во од канделабри опседната ноќ и желба за креативно самоубиство
5:35 PM
0 comments
0 comments
зеленчукот страдалнички доброволно
си ги истура семковидните органи
во мојата чинија
светилките на паркингот како здела полна
четвороножни црвени, бели, црни и матни бубачки
се души на умрени
со вратови сведнати
трпеливо чекајќи го доделувањето на својот гроб
имаме болен лифт во зградата
‘рбетот на нашето заедничко живеење
целото бетонско тело се грчи, потресува
додека низ него минува метална татнежна кашлица
додека ме посетуваа во пристојните вечерни часови
им измислував приказни
дека тоа еден загубен воз очајнички
вертикално плови
кон подземната железница на Стикс
антена
случајно засaдено дрво
на темето од зградата
,а таа незнајната
дека е повеќеочен киклоп
што се набљудува самата
Tweet
Шеќернолимонова
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
...јас секогаш во полглас ги изговарам истите зборови: „Јас ве љубам, Надењка!“
0 comments